Bezpieczeństwo granic

Bezpieczeństwo granic odgrywa kluczową rolę w rozwoju polityki bezpieczeństwa Unii Europejskiej. W odpowiedzi na obawy organizacji i instytucji państw europejskich związane z  nielegalnym transgranicznym ruchem migracyjnym, zaproponowany został system monitorowania terenów przygranicznych. Jego istotną częścią są obserwacje satelitarne i analizy geoinformatyczne.

Szczelność granicy utrudnia wszelkie próby nielegalnego jej przekroczenia. By dowiedzieć się czy i na ile granice są szczelne wykonuje się analizy przenikalności granic. W Centrum Badań Kosmicznych PAN, realizującym projekty programu GMES, powstały tego rodzaju opracowania dla pogranicza polsko-ukraińskiego w ramach projektów LIMES i G-MOSAIC.

Stworzone mapy wskazują łatwość, z jaką nielegalny imigrant może przemieszczać się po obszarze przygranicznym. Pod uwagę brana jest łatwość chodzenia w różnych warunkach terenowych i możliwość pozostania niewidocznym dla obserwatora. Na prędkość ruchu pieszego ma wpływ typ terenu (np. las, góry, równiny) oraz sieć dróg. Możliwość ukrycia się imigranta warunkowana jest przez typ obszaru, w jakim się on znajduje, np.  teren zamieszkały, łatwo dostępny, lub silnie uczęszczany. Źródłem informacji o topografii są dane satelitarne – cyfrowe modele terenu.

W podobny sposób analizować można przejezdność – zdolność ruchu kołowego po określonym terenie przygranicznym. Analiza ma na celu obliczenie maksymalnego współczynnika prędkości, związanego z technicznymi właściwościami pojazdu (np. geometrią, maksymalną prędkością, promieniem skrętu) oraz charakterystyką terenu (topografią, typem gleby, gęstością zadrzewienia, pokryciem terenu).

Wskaźniki przenikalności granic oraz przejezdności terenu stają się narzędziem wspierającym jednostki odpowiedzialne za bezpieczeństwo w obrębie granic. Dostarczają informacji na temat sytuacji terenowej, wskazując miejsca o krytycznym znaczeniu. Te same techniki można z powodzeniem przenieść na inne obszary ludzkiej aktywności, np. zastosować do pozycjonowania w terenie osób poszkodowanych oraz modelowania ruchu służb ratunkowych.